Krosno, 27 czerwca 2014 r.

Oświadczenie

Bardzo dziękuję wszystkim ludziom, którzy podejmowali pozytywne działania i wspierali krośnieński Szpital w tych kilku trudnych dla niego dniach.

Warto w takiej chwili wrócić do przeszłości i do ludzkiej pamięci, tzn. do momentu kiedy dwa lata temu w 2012 roku obejmowałem placówkę, która wówczas mając roczny wynik finansowy na poziomie minus 13,3 mln i stale rosnące zobowiązania, przy braku środków m.in. na dokończenie rozpoczętej wielomilionowej inwestycji nowego Bloku Operacyjnego, w opinii publicznej skazywana była na komercjalizację. Warto również porównać aktualną sytuację organizacyjną i społeczną Szpitala do tej sprzed pięciu lat, kiedy poszczególnym oddziałom groziło zamknięcie, a konflikt wewnętrzny ze smutkiem śledzić można było nawet w ogólnopolskich stacjach telewizyjnych.

W opinii osób znających tematykę „trudnego” krośnieńskiego szpitala, jednym z głównych problemów organizacyjnych, finansowych oraz społecznych naszej lecznicy, jest brak stabilności kadry zarządzającej. Ta osobliwa „karuzela stanowisk” od lat odbija się negatywnie - przede wszystkim na ponad tysiącu pracownikach oraz kilkuset tysiącach pacjentów. Wśród dyrektorów innych szpitali w kraju istnieje pogląd, że to kuriozum lub fatum, zarówno w skali regionu, jak i Polski nie pozwala wyjść krośnieńskiemu szpitalowi na prostą i od lat niekorzystnie wpływa na jego zasoby organizacyjne i reputację. Natomiast dyrektorowi zarządzającemu często w kuluarach współczuje się trudu pracy w tej placówce.
Od 2002 roku w krośnieńskiej lecznicy następowała blisko dziesięciokrotna wymiana dyrektorów zarządzających. Powodem zmian, niejednokrotnie nie były czynniki merytoryczne… To, czy takie praktyki służą dobrze stabilizacji organizacyjnej i ekonomicznej, a w konsekwencji - morale załogi oraz dobru pacjenta, pozostawiam indywidualnej ocenie i osądowi społecznemu.

Piotr Lenik
Dyrektor
Wojewódzkiego Szpitala Podkarpackiego im. Jana Pawła II w Krośnie